Wat is de betekenis van Resonantie?

(<Er.), v., 1. weergalm, weerklank; het meetrillen ; inz. het meetrillen bij een of meer bep. frequenties; 2. (scheik.) het verschijnsel dat de structuur van een verbinding niet kan worden beschreven door een structuurformule, doch voorgesteld moet worden door een superpositie van versch. zulke formules, die energetisch vrijwel gelijkwaardig zi...

Sla een klankschaal aan en vorm klinkers tegen de zingende schaalmantel. Gebruik je mond als resonantieholte. De verkregen klank is verwant aan het Mongools boventoonzingen, de boeddhistische tempelzang en de trancetraditie van de Sjamanen. Bij het luidop boventonen zingen vlak bij de rand van een klankschaal wil een schaal nog al eens zorgen voor...

Resonantie verwijst naar de versterking van een frequentiegeluid of -trilling wanneer een systeem wordt blootgesteld aan een frequentie die gelijk is aan of nabij zijn eigen natuurlijke frequentie. Dit kan optreden in verschillende contexten: - (fysica) wanneer een trillend object of systeem (zoals een brug of een gitaar) trilt met een frequenti...

Resonantie is een gedwongen trilling waarbij de aanstoot-frequentie dicht bij de eigenfrequentie ligt, resulterend in grote uitwijkingen.

resonantie - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-so-nant-sie 1. het weerkaatsen of meetrillen ♢ je hoort in deze put de resonantie van je stem als je iets roept Zelfstandig naamwoord: re-so-nant-sie de resonantie...

Het meetrillen in dezelfde frequentie.

Als een voorwerp met een geluidsfrequentie gaat meetrillen.

[Lat. resonantia] het resoneren, weerklank, het meetrillen.

(resonans) het meetrillen