Wat is de betekenis van Resigneren?

2025-07-28
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Resigneren

(resigneerde, heeft geresigneerd), (< Fr.),. (rechtst.) gerechtelijk ontzegelen; 2. (w. g.) afstand doen van, neerleggen; 3. (inz. wederk.) zich schikken, berusten. Vgl. Geresigneerd.

2025-07-28
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Resigneren

[Lat. re-signare = ont-zegelen (signum = teken, zegel), losmaken, afstand doen, opgeven] (ambt) neerleggen, ontslag indienen; berusten in lot (ook. zich resigneren); geresigneerd, berustend, gelaten.

2025-07-28
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Resigneren

ontslag indienen; berusten

2025-07-28
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Resigneren

berusten; afstand doen van.

2025-07-28
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

resigneren

afstand doen van, neerleggen; (ook:) gerechtelijk ontzegelen; zich ~, berusten of zich schikken in zijn lot.

2025-07-28
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

resigneren

geresigneerd; Fr. (Lat. resignare): ontzegelen; inz. een ambt neerleggen; refl. berusten, zich schikken. (s = z).

2025-07-28
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

resigneren

('gne:rən) (resigneerde, heeft geresigneerd) [Fr. < Lat. resignare] 1. afstand doen van, neerleggen. 2. berusten, zich schikken. 3. Recht. gerechtelijk ontzegelen.

2025-07-28
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Resigneren

(resigneerde, heeft geresigneerd), 1. ontzegelen; 2. een ambt neerleggen; 3. berusten in iets.

Wil je toegang tot alle 10 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-28
Etymologicum 1573

Cornelis Kiliaan (1573)

Resignéren

Resignare: abdicare se vltro: per manus alicui tradere munus aut sacerdotium: & Eiurare.