Wat is de betekenis van Relativisme?

o., opvatting of leer dat alles betrekkelijk is.

De filosofische houding die stelt dat er een gebrek aan duidelijkheid en objectiviteit is met betrekking tot kennis, cultuur, ethiek en waarheid. Relativisme kan ook worden geïnterpreteerd als verzet tegen elke vorm van ideologie of autoriteit in welke zin dan ook, zij het politiek, moreel of religieus. Critici van het relativisme wijzen erop...

Relativisme is de opvatting dat wat voor waar wordt gehouden, afhankelijk is van tijd, plaats en persoonlijke omstandigheden van degene die de waarheid huldigt. Wat voor Nederlanders waar is, hoeft dat voor Chinezen niet te zijn; wat voor vrouwen waar is, is dat niet steeds voor mannen. In een extreme vorm leidt relativisme tot de opvatting dat ied...

Als probleemindicator werd het trefwoord ‘relativisme’ pas ingevoerd rond de wisseling van de negentiende naar de twintigste eeuw (König 1992, p. 613). De achterliggende vraag is echter ouder en vormt zeker één van de belangrijkste filosofische problemen. Hoe zeker - zo luidt de eenvoudigste formulering van de vraag - kunnen wij zijn dat hetgeen wi...

(kenleer) opvatting dat de mens de waarheid niet absoluut kan kennen; (zedenleer) opvatting die geen absolute algemene normen voor het zedelijk handelen aanvaardt.

leer die ervan uitgaat dat alle kennis betrekkelijk is

Een opvatting kan relativistisch worden genoemd als daarin wordt verdedigd dat iets bestaat, of bepaalde eigenschappen of kenmerken heeft, of waar is, of in een of andere zin het geval is, niet op zichzelf maar in relatie tot iets anders. Enigerlei vorm van relativisme ligt voor de hand voor uitspraken als ‘aardbeien zijn lekker’ (naar wiens smaak?...

standpunt, dat alles in relatie tot elkaar en tot de mens bestaat.

is een heel oud verschijnsel, ofschoon het in de moderne tijd veel sterker naar voren treedt. Protagoras (ca. 480-420 v. Chr.) verklaarde reeds: „De mens is de maat aller dingen”. Daarmee is bedoeld: algemeen geldige waarheden zijn er niet. Dit relativisme, het afhankelijk zijn van de mens en zijn situatie (zie Situatiemoraal), uit zic...