refractie (refraktie)
[→Lat. refringere, verbreken], v., 1. breking van licht aan een oppervlak (→breking); 2. de geleidelijke straalkromming van een lichtstraal in de atmosfeer (e); 3. (oogheelkunde) brekingstoestand van het oog, beschreven in termen als bijziendheid, verziendheid, astigmatisme (e). (E) GEOLOGIE. Refractie is een nog weinig gebruikte method...