Wat is de betekenis van Refractair?

(Fr.), I. bn., weerspannig; — refractaire periode, periode na een prikkeling, waarin een orgaan (zenuw b.v.) ongevoelig is voor een nieuwe prikkel; II. zn. m. (-en), iem. die weerspannig is.

[Fr. réfractaire, van Lat. refractarius, van refragari = tegen-streven] I zn weerspannige, spec. iem. die zich onttrekt aan militaire dienst, dienstweigeraar; II bn 1 weerspannig; 2 (med.) weerstand biedend aan geneesmiddelen; ongevoelig; 3 (Z.N.) vuurva...

weerspannig; ongevoelig voor geneesmiddelen; dienstweigeraar

weerspannig

weerstand biedend (bijv. tegen een behandeling).

1 m. weerspannige, inz. tegen de krijgsdienst; 2 aj. f aan de geneesmiddelen weerstand biedend.

(Fr.), refractarius (Lat.), 1. bn. (weerspannig); 2. m. refractairs (mil. dienstweigeraar).

ongevoelig (b.v. voor vergiften).

(refractarius, weerstand biedend), ongevoelig, tot tegenstand in staat (van diersoorten, die ongevoelig zijn voor de werking van sommige bacteriën). Refractaire phase (zie Phase), de tijdelijke onprikkelbaarheid van het hart, terstond na het begin eener samentrekking, of van een zenuwcentrum of spier, onmiddellijk na een eersten sterken prikke...