Rĕdundo
1. eig., buiten de oevers treden, zich uitstorten, b.v. redundat mare, Cic.; part. perf. redundatus, poët. = redundans, overstromend, aquae, Ov., | praegn., (van iets) druipen, alcs sanguine, Cic. 2. overdr., overstromen, zich uitstorten, overvloedig te voorschijn komen, - zich tonen, in provincias (va...
