Wat is de betekenis van recta?

recta, - zie rectus. rectangularis /

juist, stipt, precies.

a d v. rechtstreeks, regelrecht.

(Lat. vrouwelijk van rectus, bn.): (Lat.) via recta, langs de rechte weg; (Lat.) linea recta, in de rechte lijn; rectapapier, rectawissel, onoverdraagbaar; recta-endossement, endossement aan een bepaald persoon.

[v. van Lat. rectus d. i.] recht.

[Lat.], in samenstellingen: niet overdraagbaar, niet endosseerbaar: recta-accept, recta-cheque, recta-cognossement, recta-wissel.

...