Rebelleren
(rebelleerde, heeft gerebelleerd), (< Fr.), 1. zich verzetten tegen het gevestigd gezag : rebellerende onderdanen; 2. (oneig.) in opstand komen : alles in hen rebelleerde tegen vernietiging en ondergang.
Wat is de betekenis van Rebelleren?
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
rebelleren
gerebelleerd (Fr. [Lat. rebellare]: in opstand komen, muiten, oproerig worden: met geweld zich verzetten).
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
rebelleren
('le:rən) (rebelleerde, heeft gerebelleerd) in opstand komen, muiten, oproer maken, zich met geweld verzetten.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
rebelleren
(rebelleerde, heeft gerebelleerd), 1. zich verzetten tegen het gevestigd gezag: rebellerende delen van de bevolking; 2. (oneig.) in opstand komen: alles in hem rebelleerde tegen vernietiging en ondergang.
Gerelateerde zoekopdrachten