Wat is de betekenis van rebel?

(<Fr.), m. (-len), 1. opstandeling tegen de wettige overheid: de partij der rebellen; 2. weerspannige, opstandige.

rebel - zelfstandig naamwoord uitspraak: re-bel 1. iemand die opstandig is ♢ deze rebel wil weer niet luisteren Zelfstandig naamwoord: re-bel de rebel de rebellen ...

Bijnaam voor een opstandige of zoals de naam in het Duits wordt verklaard: beroepsbijnaam of woonplaatsaanduiding ivm. Rebe = wijnstok, hetzij een afleiding van Rabe = 'raaf'.

De opstandige rebel die in onze dromen verschijnt, zijn wijzelf. Voor de waaktoestand betekent dit, dat we ons misschien onredelijk behandeld voelen en hiertegen willen vechten. Nu en dan verzet zich ook een innerlijke stem tegen onszelf, omdat we ons tegenover iemand beledigend en gemeen hebben opgesteld. (Zie ook ‘Revolutie’).

opstandeling

Het woord rebel is een aan het Frans rebelle ontleend bijvoeglijk naamwoord. Het Franse woord stamt weer van het Latijnse rebellis: opstandig, dat samenhangt met het werkwoord rebellare: in opstand komen, waarvan het stamwoord bellum: oorlog is. Bij Vondel vindt men rebel nog als bijvoeglijk naamwoord. Hij spreekt van rebelle Gallen voor: opstandig...

opstandeling teen die wettige owerheid; opstandige.

opstandeling; muiter

s., rebel.