Radiotechniek
v., techniek van de draadloze telegrafie, telefonie en derg.
Winkler Prins (1949)
techniek om geluid en, hetzij zgn. morsetekens (radiotelegrafie) of muziek en spraak (radio-telefonie) over grote afstanden over te brengen door middel van electro-magnetische golven. Reeds lang geleden heeft men, om stralingsverschijnselen als licht, warmte, e.d. te kunnen verklaren, de hypothese opgesteld, dat er een uiterst beweeglijke en ijle s...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
John Kooy (1933)
draadlooze telegrafie en telefonie noemt men het overbrengen v. berichten enz. door middel v/e zend- en ontvangtoestel, die niet zijn verbonden door een draad, doch door gebruik te maken v, door den zender opgewekte hoogfrequente wisselstroomen, die als elect. golven d/d antenne i/h luchtruim worden uitgestraald en d/h ontvangtoestel worden opgevan...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Letterlijk: de techniek, welke zich bezighoudt met de toepassing der stralingsverschijnselen. In het spraakgebruik wordt hieronder in engeren zin verstaan de techniek der draadlooze telegraphie, telephonie, beeldoverdraging e.d. De r. gebruikt op het oogenblik voor de overdracht tusschen zender en ontvanger golven, welker lengte wisselt van enkele...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v., dat gedeelte van de zwakstroomtechniek dat zich bezighoudt met het overbrengen van elektrische signalen langs elektromagnetische weg en het omzetten van akoestische signalen in elektrische en omgekeerd.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: