Wat is de betekenis van Pruisisch?

bn. bw., 1. in, van, uit Pruisen: Pruisische soldaten; 2. (oneig.) het zal Pruisisch zijn, het zal niet goed aflopen; het ging er van morgen weer Pruisisch toe, heftig, opgewonden.

(1908) (Vlaanderen, vnl. Gent) stuurs; slecht gehumeurd. Ook gezegd bij ruzie. Of: van iets dat slecht zal aflopen. Vanwege de reputatie der Pruisische soldaten. • Het is er Pruisisch. (Er wordt gekrakeeld.) Het zal Pruisisch zijn (Het zal slecht afloopen, ge zult stokvisch eten, d.i. slaag krijgen). Doelt wellicht op de al te strenge tucht, d...

Pruisisch - Zelfstandignaamwoord 1. (taal) een sinds omstreeks 1700 uitgestorven Baltische taal, eertijds gesproken in Oost-Pruisen ♢ Het Pruisisch is bekend door een woordenlijst uit ca. 1400 en drie uit het Duits vertaalde catechismussen uit de 16e eeuw.

bn., bw. ([als] in, van, uit, eigen aan, betrekking hebbende op Pruisen of de Pruisen): zegsw. dat ziet er Pruisisch uit, lelijk, slecht; vergelijk Spaans; het is er Pruisisch toegegaan, heftig.

('pruisis) bn. en bw. 1. (als) van, in, uit, betreffende Pruisen. 2. Pruisisch, heftig : -e maatregelen; het ging er toe. 3. Pruisisch, lelijk, slecht : het zag er- uit.

bn. en bw., van, uit, betreffende Pruisen of de Pruisen: Pruisische soldaten.

Pruisisch - bn. bw. als in, van Pruisen : Pruisische soldaten; Pruisische maatregelen; het zal Pruisisch zijn, het zal niet goed afloopen; het ging er van morgen weer Pruisisch toe, heftig, opgewonden.

...

...