Wat is de betekenis van Pook?

I. m. (poken), 1. puntig omgebogen ijzer om het vuur op te porren; 2. (bij uitbr.) dikke naai- of breinaald : brei jij altijd met zulke poken? — haarspeld : wacht, ik zal even die poken uit mijn haar halen; — slechte of plompe pen. II. v. (poken), 1. (Zuidn.) zak: een pook meel; 2. (gew.) buik, lijf: iem. op zijn pook geven, hem afr...

1) (1968) (inf.) mannelijk lid. Endt (1974) geeft volgend voorbeeld: 'Als een Hollandse jongen op straat / ziet pissen zijn maat / dan trekt ie zijn pook / en pist óók.' • ... zijn inmiddels ook fors gegroeide pook... (Heere Heeresma: Geschoren schaamte. 1968) • (Enno Endt & Lieneke Frerichs: Bargoens Woordenboek. 1974)...

Pook - scheldnaam voor een adjudant-onderofficier. Ook een spotnaam voor het geweer van de soldaat. Syn.: spuit.

pook - Werktuigen die worden gebruikt om een vuur op te rakelen.

pook - mann. lid; eig. ‘ijzeren stang om het vuur op te porren’ (zie een citaat onder oven).

versnellingshendel.

(bloembollent.) Kort riet, dat na enkele jaren van gebruik als dekmateriaal van het gewone lange riet is overgebleven. Het dekt zeer goed af en wordt gebruikt voor het dekken van gewassen, die zeer vorstgevoelig zijn (vgl. Kraak).

s., pook, poker.

I. m. poken (puntig, omgebogen ijzer, om het vuur op te porren). II. v. poken (Z.-N. zak; fig. lijf, deugniet).