Pŏlĕmo
(Pŏlĕmōn), ōnis, m. 1. Grieks philosoof te Athene, leerling van Xenocrates, leermeester van Zeno en Arcesilas. | daarv. Pŏlĕmōnēus, Polemoneïsch, van Polemo. 2. koning van Pontus. | daarv. Pŏlĕmōnĭăcus, Polemoniacisch, Pontus, een deel van Pontus.