Wat is de betekenis van pof?

I. i. tw., nabootsing van het doffe geluid van een stoot of slag: pof! daar viel hij op de grond; ii. zn., m. (-fen), 1. klap, slag, stoot, inz. stevige stoot met gebalde vuist; 2. plof, knal: poffen uitdelen. II. in de uitdr. op de pof, 1. op de pof kopen, halen, op krediet kopen of halen; 2. op de pof gaan, overkomen, (van soldaten) zonder...

Het begrip pof heeft 3 verschillende betekenissen: 1) krediet. vertrouwen in het vermogen van iemand om schulden later terug te betalen; krediet. 2) bolstaande plooi. bolstaande plooi aan de armen of pijpen van een kledingstuk. 3) klanknabootsing. klanknabootsing van iets dat valt of neerkomt of van een slag of stoot.

1) (1951) (mar.) uitbrander, standje; straf. 'Een pof hebben': straf krijgen. • Het zat hem al de hele dag dwars, dat hij een pof had gekregen vanwege dat roken bij het olieladen. (Piet Bakker: De slag in de Javazee. 1951) 2) (1984) (drugs) gezuiverde cocaïne. • Met een mes roert Edwin in het papje dat zij heeft gemaak...

Private Omroep Federatie

Pof - slangbenaming voor gezuiverde cocaïne.

pof - zelfstandig naamwoord 1. je hoeft pas later te betalen ♢ bij deze winkel kun je nog op de pof kopen Zelfstandig naamwoord: pof de pof

(zn) fijn zand HP.

interj., pofty!

I. m. (krediet): op de pof halen (of: kopen), d. i. niet dadelijk betalen. II. 1. tw., klanknabootsing van een dof geluid: pof daar lag het; 2. m. poffen (dotje slag, stoot, klap); dat gaf een pof. III. v. poffen (bol uitstaand versiersel op de mouwen of de rok ener japon); pof I, II, III zijn etymologisch verwant.