Plūto plūtōn
ōnis, m. koning der onderwereld, gemaal van Proserpina, broer van Juppiter en Neptunus. Daarv. Plūtōnĭus, tot Pluto behorende, Plutonisch; plur. subst., Plūtōnĭa, ōrum, n. (sc. loca), streek in Azië, wellicht in Lydië, waar een tempel van Pluto stond.
