Wat is de betekenis van Plompen?

(plompte, heeft of is geplompt), 1. (onoverg.) het geluid „plomp” maken bij het vallen in een vloeistof; 2. met een plomp in het water vallen, springen: de steen plompte in het water ; de redder plompte neer in zee; 3. (overg.) met een plomp in een vloeistof werpen; 4. (gew.) bij het vissen met het zware einde van een stok in het...

1) (19e eeuw) (Barg.) regenen. Ook in de vorm van: ploempen. • (Isidoor Teirlinck: Woordenboek van Bargoensch. 1886) • (H. de Seyn-Verhougstraete: Het Bargoensch van Roeselare. 1886) • Toen hij in het hartje van Algiers kwam, werd hij stapelmal en zwaaide hij iederen morgen op lichte hakken aan boord. Het had dagen achtereen eerst...

Plompen - (zie vissen op Baars).

v., plompe, plûmpe.

plompte, i. (1), h. (2) geplompt (1 met een plomp of plof vallen; 2 met een plof of plomp doen vallen); 1. ik hoorde het kind in het water plompen; 2. iets in het water plompen.

(‘plompən) (plompte geplompt) 1. (heeft) met een plomp erin smijten: een steen in ’t water -. 2. (is) met een plomp erin vallen: de steen plompte in ’t water.

(plompte, heeft en is geplompt), het geluid plomp maken bij het vallen in een vloeistof; hengelen met een plomphaak.

zie Nymphaeaceae.

Plompen (plompte, heeft of is geplompt), met een dof geluid in het water vallen, springen, smijten: de steen plompte in het water; de redder plompte neer in zee; — bij het visschen met het zware einde van een stok in het water slaan.