Wat is de betekenis van plenus?

plenus (-a, -um), - (Lat.) vol, gevuld.

1. eig., vol, gewl. c. gen., argenti, Cic., of c. abl., ornamentis fanorum, Cic., ad plenum, tot de rand, Verg., Hor.; fig., timoris, Caes., exspectatione, Cic. | in ’t bijz., vol = sterk, dik, zwaarlijvig; zwanger, drachtig; voldaan, verzadigd, minimo, Ov., fig. = zat, moede; rijkelijk voorzien van e...

plenus - vol: „plenus venter non studit libenter”: een volle maag studeert niet graag.

...