Wat is de betekenis van planter?

m. (-s), 1. die plant; 2. eigenaar van een plantage; 3. pootaardappel, poter.

planter - zelfstandig naamwoord uitspraak: plan-ter 1. iemand die planten in de grond zet of laat zetten ♢ deze planter heeft 1000 bomen geplant 2. eigenaar van een plantage ♢ mijn overgrootvade...

I. planten; beplanten, aanplanten, poten; aanleggen [laan]; (in)zetten, plaatsen, oprichten, opslaan; planter un baiser (un soufflet), een kus (klap) geven; aller planter ses choux, buiten stil gaan leven; planter un poignard dans le cœur, een dolk in 't hart stoten; planter sa tente, zijn tent(en) opslaan; planter là qn., iem. in...

planter.

m. planters (1 iem., die plant: bomen, gewassen enz., inz. iem., die plant of laat planten om van het geplante genot, nut enz. te hebben; 2 iem., die cultuurgewassen aanplant en kweekt, die een plantage heeft, leider of eigenaar er van is; 3 poter, pootaardappel): 1. Eer ‘t boompje is groot, is het plantertje dood; 2. een rijke planter in Del...

('plantər) m. (-s) I. persoon in verband met planten nl. 1. hij die plant. 2. eigenaar van een plantage. II. pootaardappel.

m. (-s), 1. iemand die plant of laat planten; 2. eigenaar of leider van een plantage; 3. pootaardappel, poter.

Met dezen naam worden in Suriname speciaal aangeduid de leidende personen bij den grooten landbouw; ook de eigenaar van een plantage.

Planter, m. (-s), die plant; eigenaar eener plantaadje; kolonist. *-IJ, v. (-en).