Pĭgĕt
ŭit en ĭtum est (2); 1. het is verdrietig, het doet mij leed, het maakt mij mismoedig, me pigeat stultitiae meae, Cic., quod nos pigeat, Ter., c. inf., b.v. dicere, Sall. 2. overdr., het spijt mij, pigere eum facti coepit, Iust., illa me composuisse piget, Ov.; het verwekt schaamte, fateri pigebat, men scha...
