Wat is de betekenis van Phosphorus?

fosfor, zie aldaar.

phosphor(us).

(P, 15). (Lat. phósphorus = Gr. phösphóros = lichtdragend; morgenster; < Gr. phös = licht, + phóros = dragend). In 1669 ontdekt door Hennig Brand, die het bereidde uit urine. Deze stof bleek in het donker te lichten; vandaar de naam.

(Gr.) m. (eig. lichtbrenger) morgenster; een kleurloze, ontvlambare, vergiftige, in het duister lichtende en naar knoflook riekende stof, die men meest uit beenderen verkrijgt.

m. (Gr.-Lat. letterl. lichtdrager: 1 morgenster, de planeet Venus; 2 scheik. geelachtige, doorschijnende zelfstandigheid, veel voorkomende in verbinding met andere elementen, licht ontvlambaar en bij gewone temperatuur langzaam verbrandend, zodat het in de duisternis licht verspreidt): 1 de naam phosphorus voor morgenster in de taal der wetenschap;...

(Gr.), m. morgenster; in het duister lichtgevende stof.

→ Phosphor.

('fosforus) m. [Lat. < Gr. phoos, licht + phoros, dragend] 1. Venus als morgenster. 2. phosphorus — fosfor.

een in 1669 door Brandt ontdekt element, dat bereid wordt uit de phosphorzure kalk der beenderen, en in de geneeskunde toepassing vindt bij ziekten van het zenuw- en beenderstelsel. P. is een zwaar vergift. De eerste verschijnselen der acute vergiftiging, die o.a. wordt waargenomen bij pogingen tot het misdadig opwekken van miskraam door inn...