Wat is de betekenis van Phobie?

(<Fr.), v. (-ën), (geneesk.) angstbeklemming die in bep. omstandigheden of tegenover bep. voorwerpen kan optreden, zonder dat er een zichtbare oorzaak voor de angst bestaat.

(ziekelijke) vrees.

(Gr. phobos, vrees). Bij sommige zenuwziekten treedt de dwanggedachte op, dat er iets onaangenaams of gevaarlijks zou kunnen geschieden. De onderstelling van deze mogelijkheid gaat regelmatig met hevige angst gepaard. De toestand pleegt in te treden, zodra de situatie zich voordoet, waarop de onderstelling betrekking heeft, bv. angst voor hangende...

v. het onderhevig zijn aan aanvallen v. angst, die onder bepaalde omstandigheden ontstaan, b.v. pleinvrees (agoraphobie), angst voor onweer (keraunophobie).

v. lijden aan aanvallen van angst, b.v. pleinvrees, angst voor een bepaald dier enz.

i/d psychopathologie, aanduiding van een ziekelijke ten aanzien van bepaalde voorwerpen optredenden afkeer of angst.

(geneesk.) is de angstbeleving, die in bepaalde omstandigheden of tegenover bepaalde voorwerpen kan optreden, zonder dat er een werkelijke oorzaak voor dezen angst bestaat. De Ph. is dus een neurotisch verschijnsel en berust op den angstigen afweer van een drift of gevoel, dat op een of andere, vaak zeer gecompliceerde wijze met deze bepaalde omsta...

ziekelijke vrees voor iets.

(φόβος, vrees), het onderhevig zijn aan aanvallen van angst, die onder bepaalde omstandigheden ontstaan, bijv. bij den een bij het oversteken van een plein (vgl. Agoraphobie), bij den ander bij onweder (vgl. Keraunophobie), dus angst bij zekere gelegenheden (zie Kairophobie, van naiQÓg, gelegenheid) of &...