Wat is de betekenis van ontzag?

o., 1. eerbiedige vrees voor iem. of iets: ontzag voor iem. hebben, voelen, tonen; iem. ontzag inboezemen; 2. macht of overwicht over anderen, waardoor hun een gevoel als onder 1. wordt ingeboezemd ; gezag, prestige : hij loopt zodoende groot gevaar zijn ontzag te verliezen; 3. toestand waarin hij verkeert wie men het genoemde...

ontzag - Zelfstandignaamwoord 1. eerbiedige vrees 2. macht over anderen waardoor hun eerbiedige vrees wordt ingeboezemd ontzag - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van ontzien ♢Ik ontzag ♢Jij ontzag ♢Hij, zij, het ontza...

ontzag - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-zag 1. eerbiedige bewondering, groot respect ♢ ik heb ontzag voor de werklust van Richie 1. iemand ontzag inboezemen [zorgen dat hij je gaat bewonderen...

ontzag - Emotie die angst, eerbied en verwondering met elkaar combineert, opgewekt door gezag of door het heilige of verhevene.

s.n., ûntsach (it), respekt (it).

o. (eerbiedige schroom, eerbied; gevoel van het overwicht v. anderen): ontzag voor iem. hebben, tonen; iem. ontzag inboezemen; met ontzag (vervullen); uit ontzag; hij heeft ontzag.

(ont’sach) o. 1. eerbiedige vrees: voor iemand hebben, gevoelen, tonen; iemand inboezemen; met -; uit -. Syn. → achting. 2. gezag, prestige: iemand van -.

o., 1. eerbiedige schroom: voor iemand hebben; iemand inboezemen; 2. overwicht, gezag, prestige: hij heeft wel ontzag onder de jeugd.

ontzag zn. 'eerbiedige vrees' categorie: geleed woord Mnl. ontsich 'vrees' [1401; MNW ontsich], ontsicht 'eerbiedige vrees' in voir ontsicht der vyanden 'uit vrees voor de vijanden' [15^e eeuw; MNW vore]; vnnl. doir ontsicht vanden coninck 'uit ontzag voor de koning' [1508; MNW-P];...