Van Dale Uitgevers (1950)
(ontrustte, heeft ontrust), (dicht.) 1. van rust, van stilte beroven: achthonderd schepen ontrusten ’t zeeduin en de vloed. 2. iem. zijn kalmte doen verliezen; hem ongerust of angstig doen worden: het lot van mijn vriend ontrust mij; ontrust zijn, in angst verkeren; — zich ontrusten, zich ongerust maken.
M. J. Koenen's (1937)
rustte, h. ontrust (onrust bij iem. wekken): allerlei oorlogsgeruchten ontrustten de bevolking; refl. z. ontrusten: ontrust u niet, alles komt terecht.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Jozef Verschueren (1930)
(ont'rusten) (ontrustte, heeft ontrust) 1. Dicht. van rust beroven : het stille woud -. 2. onrust verwekken : een enkele blik ontrustte hem. 3. zich -, ongerust worden : ontrust u niet, ’t was slechts een droom !
J.H. van Dale (1898)
(ontrustte, heeft ontrust), (dicht.) van rust, van kalmte, van stilte berooven: achthonderd schepen ontrusten ’t zeeduin en den vloed; — iem. zijn kalmte doen verliezen, hem ongerust of angstig doen worden : het lot van mijn vriend ontrust mij; ontrust zijn, in angst verkeeren; — zich ontrusten, zich ongerust maken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
