Wat is de betekenis van onhandig?

bn. bw. (-er, -st), 1. niet handig, links: help me dan toch, je weet hoe onhandig ik altijd met zo iets ben; iets onhandig aanleggen. 2. niet gemakkelijk te hanteren: wat een onhandig boek is dat.

onhandig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet goed met de handen om kunnen gaan ♢ De onhandige man had al drie spijkers krom geslagen. 2. niet gemakkelijk om mee om te gaan ♢ Wat een onhandig trucje is dat, zeg! Woordherkomst Afgeleid van handig...

onhandig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-han-dig 1. wie langzaam is en het niet goed kan ♢ mijn man is zó onhandig met baby's 2. wat niet gemakkelijk te gebruiken is ♢ deze flesopener is e...

adj. & adv., ûnhandich, ûnredsum, ûnhânsum, houten, knoffelich; — persoon, houtene Klaes, knoffelder; — gereedschap, ûnhânsum ark.

bn., bw. (1 lomp, links; 2 niet gemakkelijk te hanteren): 1 wees niet onhandig, een onhandige dienstbode, onhandig zijn in of met iets; 2 een onhandig boek.

(on'handəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. niet gemakkelijk te hanteren, plomp : een boek. 2. lomp, links : een mens ; met iemand omgaan.

bn. en bw. (-er, -st), 1. niet handig, links: help me dan toch, je weet hoe ik altijd onhandig met zo iets ben; 2. niet handzaam: wat een onhandig boek is dat.

bn. bw. (-er, -st), niet handig, lomp : help me dan toch, je weet hoe onhandig ik altijd met zo iets ben; — niet gemakkelijk te hanteren: wat een onhandig boek is dat; — bw. op onhandige wijze : iets onhandig aanleggen. ONHANDIGHEID, v. (...heden).

zie Bandeloos.