Wat is de betekenis van onfatsoenlijk?

bn. bw. (-er, -st), 1. met het fatsoen, de goede manieren in strijd: datgene wat onze fatsoenlijke wereld onfatsoenlijk noemt; — als bw.: onfatsoenlijk eten, spreken; — gemeen: dat onfatsoenlijke woord mag je niet gebruiken; 2. als bw. van graad (scherts.): een onfatsoenlijk groot stuk.

onfatsoenlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet netjes, niet zoals het hoort ♢ De onfatsoenlijke zwerver stonk een uur in de wind. Woordherkomst Afgeleid van fatsoenlijk met het voorvoegsel on-

onfatsoenlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-fat-soen-lijk 1. in strijd met de goede manieren ♢ haar vriend gedroeg zich onfatsoenlijk op het feest 2. buitengewoon (ongunstig bedoeld) ♢ h...

adj. & adv., ûnfatsoenlik, ûnskikiik; — persoon, ûnfatsoen.

bn.: onfatsoenlijke woorden.

(onfat' soenlək) bn. en bw. (-er, -st) in strijd met het fatsoen : -e manieren ; spreken.

(het accent wisselt), bn. en bw. (—er, —st), met het fatsoen, de goede manieren in strijd: dat wat onze fatsoenlijke wereld onfatsoen'lijk noemt; als bw.: onfatsoen'lijk eten; als bw. van graad (scherts.): een onfatsoen'lijk groot stuk.

Onfatsoenlijk bn. bw. (-er, -st), met het fatsoen, de goede manieren in strijd : datgene wat onze fatsoenlijke wereld onfatsoenlijk noemt; — gemeen : dat onfatsoenlijke woord mag je niet gebruiken; — bw. ongemanierd: onfatsoenlijk eten; onfatsoenlijk spreken. ONFATSOENLIJKHEID, v. (...heden).

...