Onbemin(ne)lijk
bn. bw. (-er, -st), niet beminIijk, niet lief: ik ken geen onbeminlijker mens; een niet onbeminlijk meisje; — zich al heel onbeminnelijk gedragen.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), niet beminIijk, niet lief: ik ken geen onbeminlijker mens; een niet onbeminlijk meisje; — zich al heel onbeminnelijk gedragen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: