Wat is de betekenis van omroeper?

m. (-s), die iets omroept, 1. persoon die door het gemeentebestuur is aangesteld om zaken in het openbaar op de straat om te roepen; 2. persoon die voor de radio de aankondigingen en mededelingen doet: de populaire omroeper G. W.

iemand die iets omroept. iemand die voor zijn beroep, voor de gelegenheid of uit liefhebberij iets omroept, meestal bepaalde aankondigingen of mededelingen, bv. op het station of voor de radio of op de televisie. Voorbeelden: De omroeper die het weerbericht voorleest doet dat altijd met een licht ironische ondertoon. J. Bernlef, B...

omroeper - Zelfstandignaamwoord 1. een persoon die televisie- of radioprogramma's aankondigt ♢ De omroeper is vervangen door een programmagids. 2. een persoon die iets aan een grote groep mensen vertelt ♢ De omroeper gaf aan dat we alleen door de linker ingan...

Omroeper - degene die op de televisie (en ook op de radio) de aankondigingen doet; deelt aan de kijkers mee welke programma's zullen volgen.

→ microfonist

omroeper - Personen die televisie- of radioprogramma's inleiden, vaak als ceremoniemeesters optreden, reclameboodschappen aankondigen en korte berichten zoals nieuwssamenvattingen en sportverslagen voorlezen.

Tot in deze eeuw gaf men in steden en dorpen bepaalde zakelijke mededelingen 'op 'e bel’. De O., gewapend met bel of bekken, had zijn vaste route.

s., omropper.

m. omroepers (persoon, door de gemeente aangesteld, om iets [bij bekkenslag] bekend te maken; thans inz. radio-omroeper, berichtgever).