Wat is de betekenis van Obsequium?

(Lat.), o., (R.-K.) gehoorzaamheid jegens de oversten, waartoe de kloosterlingen zich verplichten.

gehoorzaamheid van de kloosterling jegens de oversten

ĭi, n. 1. in ’t alg., toegevendheid, meegaandheid, gedienstigheid, minzaamheid, absol., Cic., ventris, brasserij, Hor., obsequio grassare, toon u zeer hoffelijk, Hor. 2. in ’t bijz., bijslaap; bevruchting. | gehoorzaamheid (jegens hogeren), in principem, Tac., iurare in alcs obsequium, gehoorzaamheid zweren,...

(Lat.) o. R.K. gehoorzaamheid v. d. kloos terling jegens de overheid; ~ amicos, veritas odium parit, toegeeflijkheid baart vrienden, de waarheid wekt haat.

1. Inschikkelijkheid, toegevendheid, gedienstigheid, dienstbetoon. Obsequium ecclesiasticum, Kerkelijke dienst. 2. Gehoorzaamheid.

Obsequium - (Lat.), gehoorzaamheid; in de R.-K. kerk de gehoorzaamheid jegens de oversten, waartoe kloosterlingen zich verplichten. Voorts beteekent o. (of obsequiae) in Middeleeuwsch Latijn zooveel als exequiae, d. i. lijkdienst, met alle daarbij voorkomende kerkelijke gebruiken en ceremoniën, vooral het officie en de Requiem-mis.

(lat.) gehoorzaamheid; in de r.-k. kerk de gehoorzaamheid jegens de oversten, waartoe kloosterlingen zich verplichten. Vroeger ook de cel, waarin kloosterlingen wegens ongehoorzaamheid werden opgesloten. Voorts beteekent O. in middeleenwsch latijn zooveel als exequiae, d. i. lijkdienst, met alle daarbij voorkomende kerkelijke gebruiken en ceremoni&...

o. (R. K.) gehoorzaamheid jegens de oversten, waartoe de kloosterlingen zich verplichten.