Wat is de betekenis van nooddruft?

v., 1 (ouderw.) dringende behoefte, zoveel als of datgene wat tot onderhoud van het leven (bepaald) nodig is, levensbehoeften, levensmiddelen: de mens leeft gelukkig wie God zijn nooddruft geeft; 2. (R.-K) een volledig maaltijd: in de vastentijd mag men maar eens per dag zijn nooddruft nemen; 3. gebrek aan het allernodigste, het onont...

nooddruft - Zelfstandignaamwoord 1. (formeel) gebrek aan het meest elementaire, armoede Woordherkomst samenstelling van nood en druft

Zie ‘Uitwerpselen’, ‘Toilet’. Noord Zie ‘Hemelrichtingen’.

levensonderhoud; behoefte; volledige maaltijd (r.k.)

beteekent in de vastenterminologie den vollen maaltijd, die op → vastendagen eens per dag gebruikt mag worden.

s., needdrift, biderf (it), bihoef (it), gerak (it), brea (it).

v. (eig. behoefte, voedsel, al wat direct nodig is tot onderhoud des levens, levensmiddelen): de weeskens, die om nooddruft kermen; in iems. nooddruft voorzien, levensbehoeften.

('no:druft) v. [druft (~ derven), behoefte] Ver oud. dringende behoefte nl. 1. levensonderhoud. 2.Kat. (in de vastendispensatie) volledige maaltijd. 3.gebrek aan het nodige : in leven. (Syn. behoefte.

is een metathesis voor nooddurft. Hier heeft durven de bet. van behoeven, zooals nog in ’t Duitsch: „Sie durf en nur klingeln” — u behoeft slechts te schellen; en in het Middelned.: „Wi en dorven ons niet ontzien.” Nooddruft w.d.z.: de behoefte door den nood gekenmerkt, behoefte aan Jt noodzakelijke.