Wat is de betekenis van Neuswijs?

bn. (...wijzer, -t), 1. (Westvl.) een fijne neus hebbend: neuswijze jachthonden; 2. (Westvl.) scherpzinnig, slim; 3. (Westvl.) nieuwsgierig; 4. betweterig, willende weten of een oordeel hebben over wat men niet weten kan, waanwijs: een neuswijze knaap.

adj. & adv., noaswiis, wyslik, witlik, sniggelich; een — antwoord geven, in wize mûle jaen; — praten, wiis prate, wiisbauwe; — pratend persoon, wize prater, wiisbauwer; — meisje, snichel, sniggel, albistel (it), (âld)fornim (it).

bn., bw. (eigenwijs, betweterig, verwaand): e. neuswijze knaap.

(neus'wijs) bn. en bw. (...wijzer, -t) eigenwijs : een ...wijze knaap. Syn. → aanmatigend.

(het accent wisselt), bn. (-wijzer, -wijst), 1.(gew.) een fijne neus hebbend; vandaar: scherpzinnig; 2. (gew.) nieuwsgierig; 3. betweterig, waanwijs: een opdondertje.

Neuswijs bn. (...wijzer, -t), (Zuidn.) scherpzinnig, slim; nieuwsgierig; — betweterig, zijn neus overal instekende om zijn kennis of doorzicht te luchten, waanwijs: een neuswijze knaap. NEUSWIJSHEID, v. verwaandheid. NEUSWIJZE, m. (-n), waanwijze.

zie Eigenwijs.

...