Wat is de betekenis van nectar?

(Gr.-Lat.), m., 1. de drank der goden op de Olympus ; 2. (fig.) uitgezochte fijne drank ; 3. (bijent.) het zoete vocht dat de bijen uit de bloemen halen.

Het begrip nectar heeft 3 verschillende betekenissen: 1) zoete plantenvloeistof. zoete vloeistof die wordt uitgescheiden door de honingklieren van planten om insecten en vogels aan te trekken. 2) godendrank. drank die volgens de klassieke mythologie werd gedronken door de goden op de berg Olympus; godendrank. 3) vruchtendrank....

nectar - Zelfstandignaamwoord 1. Een suikerrijke vloeistof die door veel planten wordt geproduceerd ♢ In de Griekse mythologie is nectar de drank van de goden en ambrozijn de spijs van de goden.

nectar - zelfstandig naamwoord uitspraak: nec-tar 1. het zoete vocht dat bijen uit de bloemen halen ♢ de bijen brengen de nectar naar hun bijenkorf Zelfstandig naamwoord: nec-tar de nectar

[Gr. myth. nektar] godendrank; (biol.) door bep. planten afgescheiden honigvocht.

(nektar) godendrank; zoet vocht dat bijen uit bloemen halen

De drank der góden in de Griekse Oudheid. Later werd dit woord ook gebruikt voor wijnen van uitzonderlijke kwaliteit, en in Griekenland kan men ook vandaag de dag nog flessen Nectar vinden.

Nectar (Νεκταρ), in de griekse mythologie benaming voor de godendrank, naast ambrozijn, de godenspijs. → Ambrozijn.

(Gr., nektar = godendrank, zou onsterfelijkheid geven), zoete stof, afgescheiden bij planten door honingklieren (nectariën). De nectar kan in de honingmaag van de bij (werkbij) door enzymen worden omgezet in honing. Bovendien wordt de nectar tot ⅓ ingedikt, ➝ bijentaal.