Wat is de betekenis van nathals?

m. en v. (...halzen), drinkebroer.

(19e eeuw) (inf.) drinkebroer. De hals wordt hier gezien als de buitenkant van de slokdarm. Syn.: natjanus*; natnek*; pimpelneus*. • nathals, z.n.m. – Zuiplap, drinkebroêr. (Jacob van Lennep: Zeemans-woordenboek. 1856) • Dat is zooveel als een roemer wijn voor een' nathals. (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Neder...

Schertsende term voor een dronkaard. Hals moet hier worden opgevat als keel. Ook wel ‘natnek’. Reeds vermeld door Tuinman. In de zeventiende eeuw werd iemand die te veel gedronken had met een eufemisme ‘nat’ genoemd. Zo lezen we bijvoorbeeld bij Vondel: ‘Silenus, die noch nat Avrechts op den ezel zat.’ Eene... helleveeg,... die haar nathals van ee...

drinker, drinkebroer.

s., wiethals, sûplap.

m. en v. nathalzen (drinkebroer).

(’nat) m. en v. (...halzen) drinkebroer.

m. (-halzen), drinkebroer.

m. en v. (...halzen), drinkebroer.