Wat is de betekenis van misbruik?

o. (-en), 1. verkeerd, slecht gebruik: misbruik maken van zijn macht; misbruik van vertrouwen; 2. overdadig gebruik: misbruik van sterkedrank; van iemands goedheid misbruik maken ; 3. iets verkeerds dat regelmatig plaats heeft, verkeerde gewoonte: een misbruik dat allengs is ingeslopen; misbruiken afschaffen.

misbruik - Zelfstandignaamwoord 1. het laakbare gebruik van iets voor een doel waarvoor het niet bedoeld was misbruik - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van misbruiken ♢ Ik misbruik 2. gebiedende wijs van misbruiken ♢ misbruik!...

misbruik - zelfstandig naamwoord uitspraak: mis-bruik 1. verkeerd gebruik ♢mijnheer Blom maakt misbruik van zijn macht 1. seksueel misbruik [seks hebben met iemand die dat niet wil of daar niet aan toe is...

Slechte behandeling, met name seksueel of fysiek geweld, zoals in kindermisbruik. Parapluterm voor opsluiting, verwaarlozing, afranseling, sodomie, beoefend door ouders of verzorgers. Vgl. het Engelse ‘abuse’, dat dezelfde eufemistische betekenis heeft. Een van de lastige punten is dat kindermisbruik en pedofilie momenteel simpelweg ineen geschoven...

Zie gebruik.

1. slegte, verkeerde gebruik; oordadige gebruik. 2. slegte, verkeerde gebruik maak van.

s.n., misbrûk (it).

o. -en; 1. het verkeerde gebruik, dat men van iets maakt: misbruik van macht, vertrouwen; 2. het gebruik, dat verkeerd is door overdaad, overdadig gebruik: misbruik van iems. goedheid maken; misbruik van sterke drank maken, te veel gebruiken; 3. verkeerd gebruik, verkeerde gewoonte: misbruiken tegengaan.

('mizbruik) o. (-en; -je) 1. a. Algm. verkeerd gebruik : van macht, van vertrouwen, b. Inz. verkeerd gebruik door overdaad : van sterkedrank; -van een verlof, van iemands goedheid. 2. Verzw. verkeerde gewoonte : -en afschaffen, tegengaan, laten bestaan; -en kunnen insluipen.