Metafysisch bewijs
Een bewijs van metafysischen aard, d. w. z. een bewijs, waarbij de ervaring niet mede in de bewijsvoering wordt betrokken, zoodat heel de bewijsvoering op metafysisch erf (zie art. Metafysica) blijft. Ook wordt wel, vooral sinds Wundt, de term metafysisch bewijs gebruikt in dezen zin, dat men bedoelt aan te geven, dat men zich met de bewijsvoering...
