mercedariër
[Lat. mercari, kopen], m. (-s), lid van een geestelijke ridderorde, die in 1218 door Petrus Nolascus te Barcelona werd gesticht voor het loskopen van gevangen christenen van de mos lems. De statuten van de mercedariërs werden opgesteld door de H.Raimundus van Penafort, en in 1235 goedgekeurd door paus Gregorius IX. De orde telde ridders, pries...
