Wat is de betekenis van mandatum?

(= gebod), Latijnsche naam van de plechtigheid der → Voetwassching op → Witten Donderdag, aldus genoemd naar het Evangelieverhaal, dat alsdan gezongen wordt.

zie Voetwassing.

i, n. opdracht, commissie, instructie, bevel, last, iudidum mandati, wegens niet vervulde opdracht, Cic.

Lastgeving, ‘T NIEUW WOORDEN-BOEK DER REGTEN; SALSMANS, RECHT. PLICHT. 221; — BELLEFROID 197, lastaanvaarding, ‘T NIEUW WOORDEN BOEK DER REGTEN.

Behoort met → emptio venditio, → locatio conductio en → societas tot de contracten, welke naar Rom. recht „consensu”, door enkele wilsovereenstemming, tot stand komen. De eene partij (lasthebber) verbindt zich bij m. tot het ten uitvoerbrengen (om niet) van een of meer door de andere partij (lastgever) te verstrekken opdr...

(man'da:tum) o. (-s, ...ta) [Lat.] mandaat.

[Lat. mandare, bevelen, opdragen], o., 1. in het Romeinse recht de term voor het contract, dat thans nog bestaat als lastgeving; 2. mandata principis, de ambtelijke instructies van de keizer aan hoge ambtenaren (Constitutio principis), in het bijzonder betrekking hebbend op hun tak van dienst; 3. in de Rooms-Katholieke Kerk term voor de liturgisc...

Mandatum - 1) zie MANDAAT; — 2) in de R.-K. kerk ook de ceremonie der voetwassching, die op Witten Donderdag plaats heeft, als gedachtenis aan de voetwassing van de apostelen door Christus op het laatste Avondmaal.

zie Mandaat; in de r.-kath. kerk ook de ceremonie der voetwassching.