Wat is de betekenis van luid?

I. o., alleen in de verbinding: naar luid van, volgens (de inhoud van); naar luid der wet; naar luid van het verdrag. II.bn. bw. (-er, -st), 1. (van geluiden) sterk, hard klinkend: spreek luider, ik kan u niet verstaan; een luide lach; met luider stem spreken; 2. (van personen) een hard geluid makende: in 't blauw en goud roept aan de holle...

luid - Bijvoeglijk naamwoord 1. veel lawaai producerend luid - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luiden ♢ Ik luid 2. gebiedende wijs van luiden ♢ luid! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lu...

luid - bijvoeglijk naamwoord 1. krachtig, overduidelijk te horen ♢ met luide stem riep hij ons Bijvoeglijk naamwoord: luid ... is luider dan ... het luidst de/het luide ......

bn., bw., hard, hard klinkend. Hij zegt dat het huwelijk groots en zo origineel mogelijk gevierd moet worden. De muziek zal luid klinken; er zal veel geit worden gegeten en er zal vreugde zijn (Vianen 1969: 81). - Etym.: Ook in AN gebr., maar veel minder alg.; men zegt ‘hard’. Zie ook: hoog (2).

baie hoorbaar; hardop.

adj. & adv., lûd, (for)heftich, lûdroft(ich); met -er stemme, lûd; zich -e doen horen, lonte jaen.

I. zn. o.: naar luid van, d.i. naar de klank of inhoud van, volgens; II. bn.: 1. zeer hoorbaar, hard klinkend: luide toejuichingen; met luider stem; 2. een hard geluid makend, zich zeer hoorbaar makend: een luid heraut roept aan de holle poort; met luider keel; III. bw.: 1. op zeer hoorbare wijze, hard: luid zongen de vogels; luid(e) lachen; 2....

bn. en bw. (-er, -st), 1. (van geluiden) sterk, hard klinkend: spreek luider, ik kan je niet verstaan; een luide lach; met luider stem spreken; 2. (van personen) een hard geluid maken; 3. hardop (gesproken): luid spreken.

(de d wijst er op, dat het adj. eig. een deelw. is) van den Idg. wt. kleu = hooren. Vandaar: geluid = klank. In de uitdrukking: naar luid van bet. luid hetzelfde: naar den klank, het woord van, evenals luidens: naar luid van; vgl. krachtens: uit kracht van. In luidruchtig is ruchtig afgeleid van roepen, zie Gerucht.