Wat is de betekenis van logisch?

(<Er.), bn. bw., 1. behorend tot de logica of deze betreffend, uit een oogpunt van logica: een logische tegenstrijdigheid; 2. overeenkomstig de logica: logisch denken-, — rationeel juist: dat is {nogal) logisch! dat spreekt vanzelf; 3. (spraakk.) logische analyse, ontbinding van een volzin in zijn bestanddelen: onderwerp, gezegde, voorwe...

logisch - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: lo-gies 1. volgens de wetten van het denken ♢ zijn redenering is heel logisch 2. met goede argumenten, overtuigend ♢ dat is een logische conclusie...

[Gr. logikos = de logos (rede) betreffend] volgens de logica; (volkst.) natuurlijk (dat is -, dat spreekt vanzelf).

rationeel juist; behorend tot de logica

overeenkomstig de logica; zuiver denkend.

adj. & adv., logysk; dat is — dat is fansels, dat seit himsels.

redeneerkunstig, op redeneerkunde gegrond. steekhoudend.

bn., bw. (tot de wetenschap der logica behorende; wat betreft de, volgens de logica; oordeelkundig; steekhoudend; op juiste redenering berustend): een logische gevolgtrekking; een logische gedachtengang; logisch denken; het is (niet meer dan) logisch, het is (niet meer dan) natuurlijk, rationeel; dat is nogal spreekt van zelf; lees loogies.

bn. en bw. 1. op juiste redenering berustend, rationeel: het verband tussen de feiten; een -e ontwikkeling; te werk gaan; dat is nogal -, spreekt vanzelf; het is (niet meer dan) -, is (niet meer dan) natuurlijk. 2. van, volgens, betreffende, volgens de logika, de denkleer: een -e gedachtengang; -e termen; denken.