Lăco
(Lācōn), ōnis, n. Laconiër, Lacedaemoniër, vooral van Lysander en Agesilaüs; poët., fulvus L., van de om hun sterkte en waakzaamheid beroemde Laconische honden, Hor.; plur., Lăcōnes, um, acc. as, m. de Laconiërs, Lacedaemoniërs. Daarv. Lăcōnĭcus, Laconisch, Lacedaemonisch; subst., Lācōnĭca, ae, of -ē, ēs, f. het...
