Wat is de betekenis van labiodentaal?

labiodentaal - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) medeklinker, gevormd met onderlip en boventanden ♢ Een ander spoor van de overgang van bilabiaal tot labiodentaal zag Verdenius in het feit, dat gaeuwe vrij spoedig uit de kluchtentaal verdween. labiodentaal - Bijvoeglijk n...

(m.), klank die wordt gevormd terwijl men de onderlip naar de boventanden brengt; b.v. [f] en [v].

met de onderlip en de boventand gevormde medeklinker

liptandklank, -letter; (klank) met lip teen tande gevorm.

letter die met lippen en tanden wordt uitgesproken, bv. de v.

(labioden'ta:l) v. (...talen) letter die tegelijk met de lip en de tanden wordt uitgesproken: v is een -.

I. bn., met de onderlip en de boventanden gevormd; II. zn. v./m. (-talen), een aldus gevormde medeklinker, zoals ƒ en v, soms w.