koll
v./m. (kolven), 1. (geschiedenis) aan het einde verdikte zware stok als wapen, soms met ijzeren punten beslagen; 2. het dikke einde van een biljart keu; 3. slaghout voor het kolfspel; m.n. het onder ste, omgebogen deel daarvan, de koperen ‘klik’ waarmee de kolfbal wordt geslagen: — aan stek, aan (het) stuk, de kolf heeft de paal...
