Wat is de betekenis van Knoert?

1) (1951) (inf.) als voorvoegsel gebruikt ter versterking: erg, in grote mate. Bijvoorbeeld: knoertdronken, knoertgek. Ook wel: knoeper(d)-. Zie ook: een knoert van een... • Plus twee radio's, die altijd knoerthard aanstaan. (De Nieuwsgier, 26/09/1951) • Deze vent is gek. Hardstikke starnakel knoertgek. (Willy van der Heide: Cnall-effect...

knoert - Zelfstandignaamwoord 1. iets bijzonder groots en opvallends ♢ Wat een knoert van een fout was dat, zeg!

keihard schot.

Knoert - slang voor een hard schot.

knoert, keihard schot.

een - van een gezegd van iets groots in zijn soort. Het WNT citeert Boekenoogen: ‘’t Is ’en knoert van ’en kerel’. Tegenwoordig vooral populair onder jongeren. Knoert bet. in die kringen eveneens ‘geweldig, leuk, fijn’. Ook wordt het woord als voorvoegsel gebruikt, bijv. knoertleuk; knoertgezellig. Vgl. joekel. Hij kocht een knoert van een taart.....

knoert - mannelijk lid; eig. ‘uitspringend gedeelte’ (ENDT).

I. m. (en), iets groots in zijn soort: een van een zalm; II. bw., geweldig, bijzonder: — ver velend.

knoert zn. 'kanjer, groot exemplaar' categorie: etymologie onduidelijk Nnl. knoerst 'stronk, bonk' [1924; WNT], 'uitwas, bult' [1935; WNT], knoert 'harde slag of stoot' [1961; Van Dale], 'groot exemplaar' [1966; Koenen]. Wrsch. is knoert ontstaan uit verouderd knoerst 'stronk, bonk', maar de verdere herk...