knikken 1
knikken 1 ww. 'het hoofd op en neer bewegen' categorie: intensiefvorming of frequentatief Mnl. daer si geknikt in beden lach 'toen zij gebogen (d.i. geknield) in gebed lag' [1265-70; VMNW], hi ... knicte thoet 'hij knikte het hoofd' [1300-50; MNW-R], knickede hy metten hoved 'knikte hij met zijn hoofd' [1415-35;...
