Wat is de betekenis van knallen?

(het knalde, heeft genkald), een knal of knallen geven, met het geluid van een ontploffing weerklinken : in de verte knalden geweerschoten; knallende donderslagen ; — ook voor het geluid van een klappende zweep ; — slaan, dichtslaan met een ploffend geluid : een deur dicht knallen.

1) (2006) (radio; deejay's) een programma maken. 'Ik ga effe knallen.' • Knallen: programma maken. "Ik ga effe knallen". (www.uithilversum.nl, dj. jargon. 2006-2009) 2) (1970+) (vnl. wielr.) (soms: erop los knallen) stevig doorfietsen, voortdurend demarreren*. Syn.: bombarderen*; aan de boom* schudden. 'Eroverheen knallen': snel naar v...

knallen - Werkwoord 1. (inerg) een hard geluid of knal geven ♢ Dat vuurwerk knalde erg hard. 2. ergatief uit elkaar ~ ♢ Het vuurwerk was met veel lawaai uit elkaar geknald. knallen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het ze...

knallen - regelmatig werkwoord uitspraak: knal-len 1. het geluid van een ontploffing geven ♢ het vuurwerk knalde in de stille nacht 2. met een harde klap ergens tegenaan slaan ♢ de steen knalde...

Knallen - 'erop los knallen': stevig doorfietsen, voortdurend demarreren. Vgl. bombarderen, aan de boom schudden. Fr. bombarder. 'Eroverheen knallen': snel naar voren fietsen (tussen een aantal renners door). Syn.: eroverheen kletsen. Meteen knalde Early er in de straten van Pau op los en waar Louviot faalde, slaagde de Ier. - Wieler Revue 21.7.198...

Een hoog (eind)bod doen.

knallen: ostentatief heel hard rijden

(soms: erop los knallen) stevig doorfietsen, voortdurend demarreren. Vgl. bombarderen; aan de boom schudden. ‘Eroverheen knallen’: snel naar voren fietsen (tussen een aantal renners door). Syn.: eroverheen kletsen. Toen knalde hij Baronchelli achterna, maar kwam nog net honderd meter te kort om deze Transalpijn van de zege weg te houden. (Jan Corna...

(onov ww; knalde; h. geknald) - explosief hard fietsen → exploderen