Wat is de betekenis van Knalkwik?

o., kwikfulminaat, verbinding van kwikoxyde met knalzuur, die bij de geringste wrijving ontploft.

een verbinding van kwik met stikstof, koolstof en zuurstof, ontploft al bij de geringste schok. Men gebruikt het om explosies in te leiden, b.v. in slaghoedjes van geweerpatronen.

zout van kwikzilver en knalzuur; wordt verkregen door reactie van overmaat alcohol met een oplossing van kwik in salpeterzuur; uiterst explosief. Toegepast als detonator voor explosieven.

o. (ontploffingsstof, ontstaande uit kwik, salpeterzuur en alcohol).

Een wit zout van knalzuur, een zuur, dat op zichzelf niet bestendig is. Het wordt bereid door kwik, alkohol en salpeterzuur in bepaalde verhouding op elkaar te laten inwerken; er ontstaat dan een wit bezinksel : het knalkwik. Dit ontploft reeds door geringen druk en is dus zeer gevaarlijk. Voor geweerlading is het niet geschikt, omdat de ontploffin...

kwikzout v. knalzuur bereid uit kwik, alcohol en salpeterzuur, gebr. v. vulling v. slaghoedjes, dus als ontstekingsmiddel v. springstoffen, niet als springstof, daar het reeds b/e slag ontploft.

wordt op zich zelf niet gebruikt als ontploffingsmiddel, maar dient vooral als initiaalspringstof. Het wordt verkregen door kwik op te lossen in verdunde salpeterzuur en hierbij onder zachte verwarming alcohol te voegen. Na korten tijd treedt er een heftige reactie op, waarbij de oplossing gaat koken en ingewikkelde chemische omzettingen plaats vin...

o. verbinding van kwik, salpeterzuur en alkohol, die zelfs bij de geringste wrijving, met een knal ontploft.

Knalzilver, knalgoud, een drietal knalzouten die reeds door wrijving of stooten ontploffen. Ze worden verkregen door een der metalen te verbinden met knalzuur, verkregen door de inwerking van salpeterzuur op alcohol.