Wat is de betekenis van klonter?

m. (-s), 1. klompje, klont door vastworden (stollen, stremmen) in of van een vloeistof gevormd: de melk is met klonters; een klonter bloed; 2. klont, vooral van klei, dikke modder enz.

gestold brokje. brokje dat ontstaan is door stollen of samenkleven van deeltjes van een vloeistof of van een dikvloeibare of weke stof. Voorbeelden: Op 20 januari komt een sleepboot in aanvaring met de Tricolor, waardoor 170.000 liter zware olie in zee terechtkomt. De stroming drijft de eerste olieklonters naar de Belgische kust drij...

klonter - Zelfstandignaamwoord 1. een brok min of meer vaste stof in een vloeiende massa ♢ Je moet goed roeren anders krijg je klonters. klonter - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klonteren ♢ Ik klonter 2. gebied...

m. -s (een gestold klompje van een weke of vloeibare massa): in klonters.

(‘klontər) m. (-s; -tje) gestold vocht ; een bloed; de melk is met -s.

m. (s), 1. klompje, klont door vastworden (stollen, stremmen) in of van een vloeistof gevormd: de melk is met klonters; een — bloed; 2. klont, vooral van klei, dikke modder enz.

KLONTER, m. (-s), stuk gestold vocht: de melk is met klonters; een klonter slijm uitspuwen

...

...