klonter

betekenis & definitie

klonter - Zelfstandignaamwoord
1. een brok min of meer vaste stof in een vloeiende massa
♢ Je moet goed roeren anders krijg je klonters.

klonter - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klonteren
♢ Ik klonter
2. gebiedende wijs van klonteren
♢ klonter!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klonteren
♢ klonter je?

Synoniemen
klont