kip zonder kop
1) (19e eeuw) (vaak met de toevoeging: met een brilletje op) iemand die wartaal uitslaat, die in het wilde weg handelt; verdwaasde. Vgl. de uitdrukking 'als een kip zonder kop rondlopen (redeneren)': verdwaasd rondlopen; onverstandig redeneren. • Misschien heb jij wel gelijk en redeneer ik als een kip zonder kop. (Louis Couperus: Eline Vere. 1...