keil (I), keiltje, keilertj
(< Jidd. keile, schotel < Hebr. keli, vat), borreltje, glaasje jenever: Hij waggelde naar de toonbank en eischte een borrel. Hij stamelde diktongig: Mot ... ’n keilertje, QUERIDO 4, 488. Hij is een edel mens, die toch ook zo graag een keiltje lust, SMIS2 54.
