Wat is de betekenis van Kaleb?

één der twaalf verspieders ; met Jozua is hij de enige die een goede tijding uit het land brengt. De tien overige verspieders sterven terstond, Jozua en Kaleb Blijven leven (Num. 13 : 6).

Zie Caleb

Kaleb (hebr. kaleb = ’hundswütig’, LXX XaXéf), Vg Caleb) is de naam van: 1. de zoon van Jefunne, de Kenizziet, die namens de stam Juda behoorde tot de door Mozes uitgezonden verspieders (Nm 13). Evenals Jozua was hij niet geïmponeerd door de macht van de volken in het land Kanaan, omdat hij vertrouwde op de aan Mozes gegeven belofte (Nm 13,3...

m -> Caleb.

„hond”. Bekend is K., de zoon van Jefunne. Deze behoorde tot de 12 verspieders, die door Mozes uitgezonden werden, om Kanaän te verspieden. K was de vorst, die daartoe uitgekozen werd uit de stam Juda, Num. 13 : 6. Hij trachtte bij de terugkeer, toen 10 verspieders het volk moedeloos maakten, de Israëlieten moed in te spreken, Num. 13 : 30. Dit kos...

Hebreeuws „hond”, naam van één onder de bespieders, die, samen met Jozua, door Mozes werden uitgezonden om Kanaän te verkennen. Deze man geldt als de stamvader van een geslacht dat door de Bijbel tot de stam van Juda wordt gerekend. Moderne exegeten hebben aan het geslacht Kaleb een belangrijke rol toegekend bij de vo...

Zoon van Jephone uit den stam Juda, werd door Moses, met de vertegenwoordigers der andere stammen, uitgezonden om Canaän te verkennen (Num. 13.7). Hij kreeg bij de verdeeling van het land het gebied van Hebron (Jos. 14.6-14).

De zoon van Jefunne, bekend uit de geschiedenis van het verspieden van het beloofde land. Hij bracht met Jozua een goed gerucht van het land mee, terwijl de andere verspieders het volk vreesachtig maakten, zoodat de geheele vergadering weende, en de een tot den ander zeide: „laat ons een hoofd opwerpen en wederkeeren naar Egypte”. Hij k...

[Hebr., hond], naam van verscheidene oudtestamentische figuren, o.a. een van de twaalf verspieders door Mozes uitgezonden naar Kanaän (Num.13), die met Jozua als enige het beloofde land mochten binnengaan omdat zij Gods belofte aangaande de verovering van Kanaän geloofden (Num. 14,38; Deut.1,36).